Chińczycy nie jedzą zup – tak, jak my – na danie „pierwsze”; w każdym razie przed daniem mięsnym lub warzywnym. Zupy są traktowane jako równorzędne z innymi daniami mięsnymi, warzywnymi oraz mącznymi.
Z zasady zupy podaje się przy końcu albo nawet na zakończenie posiłku, tzn. po deserze. Zupy chińskie są bardzo smaczne i posilne, ale nigdy nie są ciężkie i zawiesiste. Funkcją zupy w chińskim menu nie jest wypełnienie żołądka; powinna ona uzupełniać danie z ryżem, a czasem – popijana w czasie posiłku – ma być odświeżającą i neutralną zmianą pomiędzy dwoma daniami o różnym, ale zdecydowanym i pikantnym smaku; pomaga lepiej ocenić obydwa dania i neutralizując smak dania poprzedniego pomaga odnaleźć więcej niuansów smakowych dania następnego. W chłodniejszych rejonach Chin popija się – podobnie jak u nas – gorącą zupę po prostu dla rozgrzania.
Większość zup chińskich przyrządza się na czystym rosole, przygotowywanym przeważnie w sposób podany poniżej sposób. Tak przygotowany rosół ma oryginalny smak, charakterystyczny dla dobrych zup chińskich.
ROSÓŁ – przepis
Składniki:
ćwiartka kurczęcia,
0,5 kg wieprzowiny z kostką,
2 plastry lub pół łyżeczki sproszkowanego imbiru,
sól,
kostką rosołu z drobiu
1. Starannie umyte mięso gotować 5 min. w 1 l wody, usuwając szumowiny (ze względu na zawarte w nich lekko strawne białko, należy wykorzystać je do innych potraw, np. do sosu).
2. Dodać sól i imbir rozprowadzony dwiema łyżeczkami wody i gotować 90 min. na wolnym ogniu.
3.Wyjąć mięso, dodać kostkę rosołu.
Zupę podaje się na stół w wazie, z której każdy nakłada sobie do miseczki, a spożywa za pomocą porcelanowej łyżki. Właściwie zarówno lekka zupa, jak i herbata spełniają w chińskim menu rolę podobną do roli Win spożywanych w niektórych kuchniach europejskich (zwłaszcza francuskiej, włoskiej i węgierskiej).